Mutluluğun resmi

Gazetelerimizde ekonomi köşelerinden çoğunu okumakta zorlanırım. Rakamları, istatistikleri takip etmek zor. Güngör Uras bir istisna, iktisadi meseleleri ortalama okuyucuya kolay anlatır.
Son aylarda devamlı takip ettiğim genç bir iktisat yazarı var. Doç. Hatice Karahan, Yeni Şafak’ta yazmaya başladı.
“Gayrisafi Milli ‘Mutluluk’ ve Çocuklar” başlıklı bir yazısı çıktı. İç karartıcı ve kötümser konuları sevmediğimi tekrarlamak isterim. İyimserlik iyidir, bir de gerçek ve bilimsel temele dayanırsa daha da iyi. Hatice Karahan’ın yazısında bu var. Sıkılmazsanız bazı alıntılar yapacağım.
**
World Happiness Report’a (Dünya Mutluluk Raporu) diye bir araştırma varmış. Son verilere göre Türkiye, 158 ülkelik listenin tam ortasında bir mutluluk seviyesine sahip.
Children’s Worlds ise çocukların dünyalarını inceleyen rapor. 15 ülkeye ait çocuk mutluluğunu kapsamlı bir çerçevede ölçüyor. Hangi ülkeler derseniz; Norveç, Almanya, İspanya, İngiltere, G. Kore, İsrail, Estonya, Romanya, Cezayir, Kolombiya, Etiyopya, Nepal, Polonya, G. Afrika ve Türkiye.
53.000’i aşkın çocukla yapılan çalışmaya, bizden de 3 bin 24 çocuk katılmış. Ağırlıklı olarak 10-12 yaşlarındaki çocukların görüşüne başvuran detaylı çalışmada Türk çocuklarıyla ilgili birkaç sonuç şöyle:
**
Rahatlığa, refaha sahiplik oranında birinci,
geleceğe olumlu bakma sıralamasında ikinci, hayatından memnun olma ve mutluluk konusunda 5. sıradayız.
Oturulan evden ve aile hayatından tatmin düzeyinde 1.
Birlikte yaşanan insanlardan memnuniyette yine 1.
Aileyle iyi vakit geçirme konusunda 4.
Evde çalışacak sessiz bir yere sahip olmada 6. sırada iken; ebeveynlerin çocukları dinleyip kale alması ve hakkaniyetli davranması hususlarında çocuklar pek memnun değil ki, alt sıralara düşmüşüz.
Çocuklarımız ailenin geçimi hakkında “endişe taşımama” konusunda, en yüksek gelirli ülkeleri dahi ezip geçerek 1. iken, sahip olunan şeylerden tatmin olma düzeyinde ise 7. sırada.
Aynı çocuklar, insanlarla ilişkilerden memnuniyette 3.
Arkadaşlardan memnuniyet ve iyi muamele görmede 4.
Yeterli arkadaşa sahip olma konusunda ise 5. sırada.
Notları sevmeseler de okulu seviyorlar. Ev işlerine “en az” yardımda 1.
Kardeşle “en az” ilgilenmede 2.
Vaktini bilgisayar ile geçirmede 9.
Vaktini TV ile geçirmede 12. sıradayız.
“Gelecekte olacaklara dair” inançta, çocuklarımız listenin en tepesinde.
Yazarın rapordan çıkardığı şu sonuca yürekten katılıyorum: “Bu topraklarda, geleceğine inanan, kendine inanan, dünyadaki yaşıtlarına göre çok daha mutlu ve umutlu bir nesil yetişiyor.
Onlara en iyi yatırımları yaparsak, Gayrisafi Milli Mutluluğumuz da, Hasılamız da engel tanımayacağa benzer.”