İyi müslüman

Samiha Ayverdi: Şimdi Hayri dedi ki. Vücut neden günah oluyor? Vücudun günah olması şu: Dünyaya Allah’ı unuturcasına dört elle sarılıp, bütün düşünceni, bütün zevkini, bütün varını dünyaya harcamak ve kendini dünyayla aynileştirmektir günah olan. Yoksa hadis-i şerifte Cenab-ı Peygamber Efendimiz buyuruyorlar ki: “Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için çalış, hemen ölecekmiş gibi ahiret için çalış.” Bu ne demek, dünyaya bağlanmadan bağlan. Yani gönlünden bağlanmadan dünyayla ülfet ve ünsiyet et (ilgi göster).

Hani yolcu heybesini hazırlar da haber bekler, (ahirete) o biçim hazır nazır ol demek. Yoksa eğlenme, gezme, yürüme, konuşma, söyleme, gülme demek değil. Yani dünyanın, vücudun günah olması bu demek. Dünya sevgisi günahların en büyüğüdür. O kesilirse, tamalar, riyalar, hasetler, yalanlar-malanlar ejderin diğer başları gibidir, kendiliğinden kopar buyuruyor Efendimiz.

ADVERTISING

Yani dünya sevgisi de dünyada güzel bir şeyi beğenme, güzel bir şeyle ülfet ünsiyet etme (benimseme) manasında değil. Şimdi sen farz edelim Hayri olarak yani bir bu dünyaya bütün olarak niye geldiğini elbette düşünüyorsun, biliyorsun. Sen insanlara hizmet ve Allah’ın rızasını tahsile geldin. Zaten Allah’ın rızasını tahsil ve kazanmak onun yolundan gitmekle olur. İnsanın kendi varlığından, kendi vücudundan kendine çok az bir hisse vardır oğlum. Asıl pay başkalarınındır. Yani şimdi bu Hayri yiyecek, içecek, gezecek, eğlenecek, kendine bakacak. Niçin? Vazifesini yapabilmek için.

KALU BELA

Yani ezelde biz Cenab-ı Hakk’a bilelim veya bilmeyelim bir söz vermişiz. “Ben sizin Rabbiniz değil miyim?” diye sorduğu zaman Allah’a ruhlar aleminde “Evet sen bizim rabbimizsin” demişiz. “Öyleyse gidin dünyaya da bir de orada deyin” diyor.

Biz dünyaya gelince türlü zevklerle O’nu unuttuk. Eteğimize o takıldı bu takıldı unuttuk. Halbuki unutmayacağız. Bizim dünyaya gelmekten maksadımız birbirimizle didişme veyahut şahsi ihtirasımız namına yaşama değil, etrafımıza faydalı olma etrafımızı ve kütleyi mesut ve memnun kılmak için yaşıyoruz. Bu arada da kendimize niye bakıyoruz? Bir rahat nefes alalım, bir imkan bulalım da etrafımızı faydalandıralım diye. Davamız bu.

İDEALİSTLER

Cenab-ı Hakk’ın affetmediği iki büyük kusur var oğlum, birisi şirk, birisi kul hakkı. Bunları affetmiyor. Şirk dediğin de nedir? İşte o vücudun. Sen farz edelim muvaffak olmuş bir hocasın, sen hocasın, talebelerin var, daha şu yaşında, şu genç yaşında belki yüz küsur talebe yetiştirdin. Mesleğinin sonuna kadar binlerce taleben olacak. Ama şişmeyeceksin ben yaptım diye, Allah bana yaptırdı, bu güzel vazifeyi verdi diye memnun olacaksın, mesut olacaksın sen o vazifeyi yapmaya geldin.

Mesela şimdi Bayram, bu çocuk dışarıda çalışsa paraya pul demez. Çok güzel bir mesleği var, makine mühendisi. Bugün makine mühendisi kapanın elinde kalıyor. Halbuki neden üniversite içinde kalıyor bu çocuk, insanlara faydalı olabilmek için. Çünkü idealist. İşte buradaki kardeşlerinin hangisine baksan hepsi bu ideal için yaşıyor. Bundan daha güzel bir gaye olur mu?

(Samiha Ayverdi, Sen Onu Kaybettin kitabından)