Kadifekale-1

‘Kadifekale’, yapı ve ses bakımından dilimizin en güzel kelimelerinden biridir. Bu birleşik isim ‘kadife’ gibi yumuşacık bir kumaş adıyla, ‘kale’ gibi sert bir sözün birleşmesiyle oluşmuş, böylece üstün güzellikte nur topu gibi yeni bir kelime doğmuştur.
Nihad Sami Banarlı’nın (1907-1974) ‘Kelimelerin izdivacı’ adlı yazısında, Türkçenin bu dehası örnekleriyle anlatılır.
(Bkz. Türkçenin Sırları)

Kadifekale ses bakımından da son derece ahenklidir. ‘K’ harfinin uyumlu bir tekrarı vardır. ‘a, i, a, e’ seslerinin ardarda gelişiyle kelime, müzikal bir söyleyiş kazanır. Bu haliyle halkımızın dilinde ve gönlünde müstesna bir yere sahiptir.

Kadifekale gerçeğinin zengin bir tarihi arka planı vardır. İzmir’de kalıcı Türk hakimiyeti Aydınoğlu Mehmed Bey’in 1310 veya 1317’de Kadifekale’yi alması ile başlar. O gün bugündür Kadifekale Türklerin kalesidir. Kadifekale ve İzmir’in fethi, İstanbul’un fethinden 140 yıl öncesine rastlar. 700 küsur senedir Kadifekale bir Türk kalesidir.

İZMİR’İN SİMGESİ
İzmir, Kurtuluş Savaşı’nın simge şehridir.
Üç yıldan fazla süren Yunan işgali 9 Eylül 1922’de son buldu. Yüzbaşı Şerafeddin Vilayet Konağı’na Türk bayrağını astığı sırada, başka bir birlik de koşarak Kadifekale’ye vardı ve şanlı bayrağımızı kalenin burcuna dikti.

15 Mayıs 1919’da Kadifekale’ye Yunan bayrağının çekilmesiyle bütün Türkiye ağlamıştı. 9 Eylül 1922’de ise albayrağımızın dikilmesiyle sevindi. Bir bakıma Kadifekale bütün İzmir’i ve Türkiye’yi temsil etmektedir. Asırlarca Kadifekale’nin burcunda dalgalanan bayrağımız ilelebet bu kaleyi bekleyecektir.

Şairlerimiz şanlı bir kale olan Kadifekale’yi İzmir’in başında tarihi bir taç olarak görür, şehrin kucağında açan ‘kızıl bir laleye’ benzediğini, rengini de ‘9 Eyül’den aldığını söyler.

PAGOS GAFLETİ
Büyükşehir Belediyesi Kadifekale’de bir üretici pazarı açtı. Amaç bu metruk mekanı şenlendirmekti. Niyet güzel. Gelgelelim verilen isim düşündürücü: Pagos Üretici Pazarı.

Nedir bu Allah aşkına! Bu ne gaflettir!
Ekonomi, egemenlik ve kültür savaşlarının kıyasıya devam ettiği günümüzde bu ne basitersizlik! Güzelim Kadifekale dururken, ölü bir söz olan ‘Pagos’u diriltmeye çalışmak hangi akla hizmettir!

Bu bir politik yazı olmadığı gibi, siyaset benim işim değil. Fakat Atatürk’ün partisi CHP’nin İzmir yerel yöneticilerinin zihniyetini anlamakta zorlanıyorum. Kendi tarihinden ve kültüründen bu kadar uzak olmak neyin nesidir? Israrla Homeros vurgusu yapmak, 7 yüzyıllık Kadifekale’yi bırakıp Pagos’u diriltmeye çalışmak affedilir bir hata değildir. Bu tür davranışlar köksüzlüğe, kültür emperyalizmine çanak tutmaktan başka bir işe yaramaz.

İzmir gibi bağımsızlığın, kurtuluşun ve milli devletin sembolü olan bir şehrin yerel yönetim kültür politikaları, bu güzel kente asla layık değildir. Tunç Soyer’in özel para, özel bayrak gibi sözleri bir fantezidir, kıymeti hatbiyesi yoktur.
Ama Büyükşehir’in kültür zihniyeti ve uygulamaları, uzun vadede çok tehlikeli sonuçlara yol açar. Antik medeniyetler sevdalısı, yerli ve milli değerlere mesafeli olan bu zihniyet, İzmir’e hiç yakışmıyor.