Hafif yağmurlu, soğukla serin arası bir İzmir akşamı, Atatürk Kültür Merkezi konser salonundayız. Gene bir musiki ziyafeti var. İzmir Devlet Klasik Türk Müziği Korosu’nun periyodik konserlerinden birindeyiz.
Atatürk Kültür Merkezi’nin 624 koltuklu Adnan Saygun salonu akustiği mükemmel, ferah ve bakımlı bir mekan. İyi ısıtılmış ve tamamen dolu. Kültürümüz, sanatımız, musikimiz adına sevindirici bir durum.
Aynı salonda her ay bir yenisi sunulan bu konserlerin takipçileri, müdavimleri, hatta tiryakileri var. 24 Ocak Perşembe günü solist Bora Uymaz olunca doluluk daha ileri seviyedeydi. Yeni haberdar olanlar, Koronun faaliyetlerini www.izmirdevletkorosu.com adresinden öğrenebilirler.
Konserde ilk bölüm Hüzzam makamıyla başladı. Hüzzam peşrev ve saz semaisi arasında koro, klasik eserler seslendirdi. Mükemmel bir icra. Melodilerle huzur bulduk, ruhlarımız dinlendi.
BORA UYMAZ
Konserin ilk bölümünde solist olarak Bora Uymaz vardı. Bora Uymaz musikimize güzellik katan değerli bir sanat adamımızdır. Sesinin rengi ve zenginliği, icradaki başarısıyla, her zaman göz dolduran biridir. Programlarında araya yerleştirdiği bir gazel veya kaside ile dinleyiciyi başka alemlere götürür.
Bu defa okuduğu parçalardan ilki bir Uşşak şarkı idi. Sözleri Yahya Kemal Beyatlı’nın “Veda Gazeli”nden alınma. Rindlik duygularını dile getiren bir güzel şiir. “Rindlik” eski ve hoş bir kavram. Kubbealtı Lugatı’na göre Rind: Görünüşe ve dünya işlerine kıymet vermeyen, kurallardan uzak, gönül gözüyle gören, hoş görülü, kalender, içkiye düşkün ve derbeder. Ama bu görünümün aksine irfan sahibi, bilge ve gönül ehli kimse demek.
Şarkının güftesine göre işte bu inanışta bir insan, hayatının son demlerinde neşeyle şöyle sesleniyor: “Ömrün şu biten neşvesi tam olsun erenler / Son meclisi cam üstüne cam olsun erenler.”
ERGUNER’LER
Bu parçanın bestecisi Süleyman Erguner. Ergunerler musikimizin değerli bir ailesidir. Üç nesil ney sazını hakkıyla icra etmiş ve etmektedirler. Dede Süleyman Erguner (1902-1953) ney virtüozu ve bestekar. Oğul Ulvi Erguner (1924-1974) asker ve neyzen, İstanbul Radyosunda uzun yıllar hizmet verdi. Torunlar Süleyman Erguner ve Kudsi Erguner neyzen ve müzikıolog olarak dede ve babalarının yolunu devam ettiriyorlar.
Bora Uymaz’ın seslendirdiği son parça bir Uşşak koşma. Beste ve güfte yazarı belli değil, Türk halkının ortak eseri sayılır. Sözleri basit fakat anlamlı. Kaprisli bir sevgiliye sitem eder. Şikayetçi gibi görünse de aslında içten içe halinden memnun olduğu anlaşılıyor:
“Cihanda var mıdır acep böyle yar / Sevsem azarlar sevmesem azarlar / Ağlatır gözlerim kan ile boyar / Silsem azarlar silmesem azarlar.”
“Aman dostlar kim görmüş böyle dilber / Bilmem bu ezayı bana mı eyler / Yanıma gel deyu kendi emreyler / Gitsem azarlar gitmesem azarlar.”
“Her ne söylerse çelmece söyler / Derdli derunumu delmece söyler / Bu sözü bil deyu bilmece söyler / Bilsem azarlar bilmesem azarlar.”
Bir yanıt bırakın