Bu köşede zaman zaman Manisa’nın kültür hayatına katkısı olan kitaplardan bahsediyorum. Bunların sayısı çoktur. Ben görebildiklerimi kısaca ele alıyorum.
Bugün Dr. Necdet Okumuş’un kitaplarından söz edeceğim Necdet Okumuş Menemen’li, tasavvuftan yüksek lisansı, tıp tarihinden doktorası var. Doktora tezini değerli bilim ve gönül adamı rahmetli Ali Haydar Bayat’ın danışmanlığında yaptı. Ege Üniversitesi Tıp tarihi kürsüsünün başında bulunan A. H. Bayat, N. Okumuş’u Yard. Doç. kadrosuyla bölümüne almak istediyse de, fakültesinin yönetim kuruluna kabul ettiremedi. Gerekçe, Okumuş’un İlahiyat kökenli olmasıydı. Ali Haydar bey bu sebeple çok üzüldü, kurumunun garip zihniyeti sebebiyle kahroldu.
***
Necdet Okumuş öğrenciyken İzmir Milli Kütüphane’de çalıştı. Daha sonra yazma kitaplar ve eski yazıyla ilgisini devam ettirdi. Bilgi ve tecrübesini geliştirdi, Osmanlıca elyazmalarını okumada uzmanlaştı.
Öğretmen olarak Manisa’ya atandı ve bu şehre yerleşti. Bilimsel araştırma zevkini ve metodunu öğrendiği için boş durmadı. Manisa kültürüne katkıda bulunacak yayınlar yaptı.
Bilim hayatına tasavvufla başladığı için kitaplarının çoğu bu alanla ilgili ve orijinaldir.
***
1. “Manisa Rifai Dergahı Entekkeliler” kitabında, bu tekkenin dini ve sosyal yapısını inceler. Belgelere dayalı bir çalışmadır.
2. “Hasan Rüşdi Divanı”, aynı tekkenin önemli şeyhlerinden birinin şiirlerini içinde bulundurmaktadır.
3. “Ahmed Şemseddin Marmaravi (Yiğitbaşı) Hayatı ve Esreleri” adlı kitap, Yiğitbaş-ı Veli’yi anlatır. Gölmarmaralı olan Yiğitbaşı, Halvetiliğin kol başlarından biridir. Kabri Manisa’da olup, önemli bir manevi merkezdir.
4. “Manisa Müzesi Hat Koleksiyonu” lüks baskılı bir çalışmadır.
5. “Şiirlerle Manisa”, bu şehir hakkında yazılmış şiirlerden bir demettir. İlk çağlardan günümüze uzanan şiirlere yer vermektedir.
***
Bu kitapta, Arif Nihad Asya’nın “Manisa II” dörtlüğü şöyle:
“Bahtım bahtın, yazım yazındır Manisa/ Neş’en neş’em, sızın sızımdır Manisa/ Hacet Dede’ler, Süt Dede’ler oldu dedem/ Artık, Yedikızların kızımdır, Manisa.”
Turgut Gürsel ise mırıldanır gibi sade bir dille Manisa’yı anlatır:
“Muratların, Fatihlerin/ Şehzadelerin, hakanların/ Erlerin, evliyaların/ Hanlar yetiştiren alimlerin/ Beldesi/ Tarih kokan Manisa./ Efeler, efeler/ Mor cepkenli zeybekler/ Al fistanlı gelinler/ Güzel kızlar/ Kızından güzel, analar şehri/ Manisa./ Ak altınlar/ Nur demeti salkımlar/ Bağlar, bahçeler/ Diyarı/ Oluştan zengin/ Doğuştan güzel / Manisa./ Dağlar, ovalar/ Nazlı nazlı akan Gedizler/ Buzlu pınarlar/ Altın başaklar/ Beldesi./ Gözde güzel/ Sözde güzel/ Özde güzel/ Manisa.
Bir yanıt bırakın